Κυριακή πρωί και δύο αγαπημένα μου πλάσματα ..κόρναραν την μελωδία της εκδρομής κάτω από το σπίτι μου.
Ο Γιάννης και η Άννα κουμπάροι και αδέλφια μου..όταν βρίσκομαι μαζί τους ..ο χρόνος δεν μετράει
αγαπιόμαστε και μαζί περνάει η μέρα “νεράκι”.

Με μουσική λες και από ελληνική ταινία της δεκαετίας του 1960..ο δρόμος έφευγε με φόρα κάτω από τις ρόδες μας…”θα σας πάω στο χωριό που πέρασα τα παιδικά μου καλοκαίρια “είπε η Άννα..Πρώτη στάση Βισταγή Νομού Ρεθύμνου επαρχία Αμαρίου.

Αναμνήσεις και ιστορίες μας γέμισαν και χάσαμε την αίσθηση του χρόνου ..μεταφερθήκαμε εκεί που η Άννα μας πήγε…και ήταν και αυτή που μας ξύπνησε από το λήθαργο..λέγοντας
“Επιχείρηση Κεράσια”
Επόμενη στάση..
Πίνοντας ντόπια αναψυκτικά και χαζεύοντας την φύση…
Και τώρα Γερακάρι….με τα γνωστά και τραγανά του κεράσια…ένα χωριό του Ρεθύμνου που αγαπώ και με κάθε ευκαιρία θέλω να επισκέπτομαι…Στην είσοδο του χωριού μας περίμενε η κυρία Προκοπία..που έχει μία μικρή έκταση με κεράσια και επί το πλείστον τα πουλάει στους “διαβατάρηδες” σαν και εμάς….
Μας πήγε μέσα στις κερασιές…και εκεί μας περίμενε η κόρη της η Μαρία που ζει μόνιμα στην Αθήνα…αλλά κάθε χρόνο αυτή την εποχή κατεβαίνει να βοηθήσει στο μάζεμα των κερασιών
“Ψυχοθεραπεία” τα χαρακτήρισε και όση ώρα μας μίλαγε γι’αυτά το πρόσωπο της φώτιζε..
Η κυρά των Κερασιών!
Τώρα το μόνο που μένει είναι να τα κάνουμε πολλές πολλές συνταγές…
Η εκδρομή μας έκλεισε λίγο απρόοπτα…
μία ιδέα είχα που μπορώ να πω ότι μας βγήκε σε καλό…
“Δεν πάμε για καφεδάκι στον Μέρωνα στο Αναγνωστικόν στον φίλο μου τον Μπάμπη ?”
Kαι καταλήξαμε να χορεύουμε συρτό και πεντοζάλι στο δρόμο!
Μία καταπληκτική Κυριακή …που στο δρόμο μου συνάντησα μόνο φωτεινούς ανθρώπους…..
Να την κάνετε αυτή την εκδρομή..αξίζει…