Λικέρ από Άνθη Πορτοκαλιάς..Λεμονιάς..Νερατζιάς…Μανταρινιάς

Τι να πω γι’αυτό το λικέρ…Μυρίζει σαν Ανοιξιάτικο απόγευμα στο προαύλιο της εκκλησίας του χωριού..εκείνη την ώρα που ενώ τα άνθη έχουν απορροφήσει όλο τον ήλιο η υγρασία έρχεται και απελευθερώνει την παραδείσια μυρωδιά των εσπεριδοειδών.Αν δε..μέσα στο καταχείμωνο ανοίξεις  το μαγικό μπουκαλάκι,θα μεταφερθείς κατ’ευθείαν λες και είναι μηχανή του χρόνου στην Άνοιξη!

Εκτός ότι πίνετε σαν λικέρ, με ένα-δύο σφηνάκια μέσα στο σιρόπι που έχω ετοιμάσει για το κείκ ή τα σιροπιαστά μου,μετατρέπει το γλυκό μου σε ένα φινετσάτο αριστούργημα!