Δεκατέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε που αποφάσισα να ζήσω για πάντα εδώ. Ακόμη γυρνώ με το κινητό στο χέρι, έτοιμο να φωτογραφίσει μία γωνιά που δεν έχω ξαναδεί, να συναντήσω ένα καινούργιο καφενεδάκι σ’ ένα από τα πολλά σκαρφαλωμένα χωριά. Και όμως πάντα κάτι βρίσκω, αιώνια τουρίστρια σε έναν τόπο που δεν γεννήθηκα αλλά που σίγουρα θέλω να γεράσω.

photo Εύα Παρακεντάκη

Η ενδοχώρα της Κρήτης, που εναλλάσσει σε μόνιμο σκηνικό τη γλύκα και την αγριάδα της: τα νότια παράλια του τόπου μου μαγικά, σαν καρτ ποστάλ ονειρεμένων διακοπών, τα φαράγγια και τα βουνά του σε αφήνουν άφωνο και οι γεύσεις και οι μυρωδιές του με έχουν κάνει σκλάβα τους για πάντα. Πάμε στους τόπους και στα μονοπάτια μου, θέλω να σας ταξιδέψω εκεί που ζω. Έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου, αλλά θα αφήσω να ξεπηδήσουν οι σκέψεις της καρδιάς μου. Βάλτε τουριστικά σανδάλια, χωρίς λευκή κάλτσα και ακολουθήστε με να σας πάω για σπιτικό φαγάκι.

 

Ταβέρνα Νίκη Κερά Χερσόνησος.Σε αυτή την γωνιά ξέρουν καλά τι σημαίνει ξυλόφουρνος. Γουρουνόπουλο,αρνί, κοτόπουλο, γεμιστά, μπριάμ , μουσακάς ,πατάτα κυδωνάτη, μπάμιες, χυλοπίτες. Η καλύτερη λύση είναι να είσαι μεγάλη παρέα για να τα παραγγείλεις όλα. Ξέχασα να σου πω να πάρεις ντολμάδες με ανθούς , φασολάκια φρέσκα, αρνάκι φρικασέ (αυγολέμονο), χοχλιούς με χόντρο. Τι να σου πω τώρα;; ή παράγγειλε όλο τον κατάλογο ή άφησε τους να επιλέξουν για εσένα.

photo Εύα Παρακεντάκη

Η ταβέρνα “Ομαλός” βρίσκεται στη Σύμη, μέρος άγριο, επιβλητικό, καλά κρυμμένο στα βουνά και αθέατο από  τον ανυποψίαστο περαστικό. Μία όαση στη ζέστη του καλοκαιριού, στη περιοχή της Βιάννου Ηρακλείου. Ανάμεσα στα επιβλητικά βουνά που αγκαλιάζουν τον οικισμό και μόλις 15 λεπτά από τις μοναδικές παραλίες του Λιβυκού πελάγους. Εδώ τρως την Κρήτη! Κρεοπώλης ο ιδιοκτήτης και τα τσικάλια μοσχοβολάνε αγνό σπιτικό φαγητό. Με το που μπαίνετε έρχεται το καλοφρυγανισμένο ψωμάκι με το ξύγαλο, τα μακαρόνια & οι τηγανιτές πατάτες εδώ έρχονται πασπαλισμένα με μπόλικο ανθότυρο, λουκάνικα, μπιφτέκια γεμιστά με ντόπιο τυρί (δοκιμάστε τα) και κρέας με σταμναγκάθι. Οι άνθρωποι χαμογελαστοί και με ένα άγχος μήπως και δεν φτάνει το φαγητό!

photo Εύα Παρακεντάκη

Το σιδεράδικο στο Σπήλι

Στον δρόμο για τις νότιες ακτές του Ρεθύμνου είναι το χωριό Σπήλι. Κάνε τις βουτιές σου και στην επιστροφή μην ξεχάσεις να σταματήσεις στο Σιδεράδικο. Ένα παραδοσιακό ταβερνάκι που φτιάχνει σπιτικό φαγητό σε πολύ καλές τιμές, με αγά υλικά της τριγύρω περιοχής. Ευγένεια και εξυπηρέτηση αλλά και κατσαρόλα μαμαδίστικη, το κάνουν να ξεχωρίζει.

photo Εύα Παρακεντάκη

Τ’αρμί του Καλλικράτη

Σκαρφαλωμένο ψηλά το χωριό Καλλικράτης στα Χανιά και η ταβέρνα της Μαρίας, αγναντεύουν την Κρήτη! Έφαγα συγκλονιστικά ξερά κουκιά με σταμναγκάθι και ένα αρνάκι σβησμένο με μυζήθρα, πατάτες φούρνου μέλι και απάκι από τα λίγα!

Τα σουτζουκάκια που φτιάχνω σπίτι μου

Όταν βρίσκομαι σε τόσο νόστιμους χώρους, μου περνάνε διάφορες σκέψεις:

Αν αυτό το φαγητό το μαγείρευαν από άκρη σε άκρη του τόπου μας, αν πετούσαν το γκούντα και τα προσούτο, αν αφαιρούσαν από τη σαλάτα το λόλο και τα φλέικς παρμεζάνας, αν έβγαζαν από τα πιάτα την κρέμα γάλακτος και το βούτυρο και μαγείρευαν έτσι, αν, αν …

Θα ήμασταν γεμάτοι όλο τον χρόνο από τουρίστες, γιατί θα ήμασταν ο εαυτός μας. Τίμιο, κρητικό, αληθινό φαγάκι με πρωταγωνιστή το υλικό και τη νοικοκυροσύνη!

Με πιάνει το παράπονο όταν τρώω σε τόσο νόστιμα μαγαζιά -γιατί δεν κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλά και να αφήσουμε στην άκρη τα υπόλοιπα;

 

Κάθε φορά που τελειώνει ένα άρθρο που αφορά την Κρήτη και τις νοστιμιές της, πάντα μένω με την αίσθηση ότι δεν τα έγραψα όλα. Έχει τόσα μέρη, τόσα ταβερνάκια και καφενέδες, τόσες πλατείες με τραπεζάκια, φαγάδικα σε φαράγγια, σε όρη, επάνω στην άμμο, σε άγρια και ήμερα τοπία… Από το Λασίθι ως τα Χανιά όλη η Κρήτη είναι μια ομορφιά!

Οι φωτογραφίες που δεν είναι από το προσωπικό μου αρχείο ,είναι  από αρχεία επισκεπτών στο tripadvisor.